Ağrı'da Madde bağımlısı A.K. tiryakisi olduğu zararlı madde kullanımından kurtulabilmesi için devletin desteğinin önemli olduğunu ve insanların sevgilerinden eksik bırakmaması gerektiğini ifade etti. 

Uçucu uyuşturucu madde bağımlısı olduktan sonra yaşadıklarını ve çevresi ile ilişkilerini anlatan A.K. sorunun ortadan kaldırılması ve bu bağımlılığın önüne geçilebilmenin önemli tarafı insanların kendilerini ötekileştirmemeleri ve gerçek sevgiyi göstermeleri önemseyerek söylüyor.

Belli bir süre bir işte çalıştığı zaman zarfı içirisinde uyuşturucu kullanımını terk ettiği, işten çıkarıldığında tekrar  kullanmaya başladığını dile getiren A.K. Devletin desteğinin en önemli faktör olduğunu ve kendilerini hem meslek sahibi yapacak hemde zaman geçirecek atölyelere yönlendirilmeleri ile uyuşturucudan kurtulabilmenin mümkün olabileceğini söyledi. 

İşte A.K. ile  Ağrı'da madde kullanımı ile ilgili soru cevaplı yaptığımız röportaj:

A.K., "Sevgi çok güzeldir, toplumun bizi ötekileştirmemeleri, bizi kendilerinden uzaklaştırmamaları gerekmektedir. Bizde etten kemikten yaratılmış insanoğluyuz sonuçta, sanki karşılarında canavar varmış gibiyiz, böyle olmaması gerek. Netice itibariyle bizide onlarıda yaratan Allah, isteriz ki aynı gökyüzü altında güzelikle yaşayalım. Madde bağımlılarına kötü gözle bakmamanız lazım, ben eminim madde bağımlıları bağımlı olmayanlara kötü gözle bakmıyor."

Kaç yaşında tanıştınız, bağımlı oldunuz bi illete ? 

Net hatırlamıyorum ama sanırım 8-9 yaşlarında sigara içmeye başladım, 17 yaşında karton yapıştırıcısı "bally" diye tabir edilen maddeyi kullanmaya başladım 26-27 yaşlarına kadar. O aralar Ağrı merkezde bir ortaöğretim okulunda işe başladım İŞKUR tarafından, geçici işçi statüsünde 6 ay süre ile madde kullanmayı o dönem bıraktım.

Sonra alkol belasına bulaştım, alkolden sonra da uyuşturucu madde kullanımına bağımlı hale geldim, bozai, metafetamin gibi maddelerle. Belli bi süre kullandıktan sonra bıraktım, Daha önce işe başladığım okulda tekrar işe başlamıştım. Bu işteki 6 aylık süre boyunca yine kullanmadım. 6 aylık süre bitti, iş bitince bir ay sonra yeniden metafetamin, bonzai kullanımına başladım.

İşe başladığınızda madde ve alkol kullanımına ara veriyorsunuz, bunun sebebi ne?

Çünkü İş meşguliyettir, iş ile uğraştığım zaman madde kullanımını unutuyorum. Çünkü görevimi tam yerine getiremiyorum o aklımdayken.Bu sebeple madde kullanımını aklımdan çıkarıp kendimi işime adıyorum. İşten sonra ya bir iki arkadaşla kahvehaneye gider ya da eve gidip istiraha ederdim.

Çalışmadığım zaman da ise halk arasında kötü arkadaş dedikleri, benim arkadaşlarımın yanına gidiyordum onlarda 'yeni bir şey gelmiş' ya da 'alkol içelim' gibi tekliflerde bulunuyorlardı bende haliyle yapacak bir iş olmayınca kendimi ne kadar zorlarsam zorluyayım mecbur onlara uyuyordum.

Peki bunları kullanırken ne hissediyorsun?

Eminim tüm kullananlar pişmanlık duyar, ben ise kullanırken hiç pişman olmadım. 

Sebep ? 

Yani bu illeti bırakmayı istemedim mi sanıyorsunuz? İstedim, bırakabildim de. Aslında demeyelim sadece ara verdim ve bir daha başladım. İnsanoğlunun yaradılışında var bu  kendini boşlukta hissettiği zaman ne yapacağını bilemezsin. Çok emek sarfettim uzak duymaya çalıştım, abim evlendi çocukları oldu, yeğenlerimi bile sevemiyorum.

Yalnızca bir defa kucağıma alabildim, daha da alamadım madde kullandığımdan dolayı öyle uzaktan seviyorum. Madde alışkanlığı yüzünden öyle hasretler yaşayabiliyorum. 6 ay süre zarfında sosyal yaşantım sıfıra indi, toplasanız bir elin sayısı kadar insan etrafımda kaldı, çünkü asabileşip insanaların kalbini kırabiliyorum.

Siz, evet 'kullandığımdan dolayı pişman değilim' dediniz ister istemez sosyal hayatınızı olumsuzluklara yol açıyor. 'Yeğenlerime bile dokunamadım' dediniz, 'neden bunu kullanıyorum' diye bir soru sormuyor musunuz kendinize?

Sordum defalarca sordum, hergün sordum, her gece sordum. Fakat birde bu işin gerçekleri var  'ben kullanmayı bırakayım' diye bir şey yok, 'bırakacağım' diye bir şey de yok ama 'bıraktım' diye bir şey var. Net olmanız gerekecek bu olayda, askere gitmeden önce bir yıl çok net oldum bıraktım dedim, sigara bile kullanmadım yıl boyunca, ki günde dört paket sigara içen biriydim o zamanlar. Birine çok sinirlendim,öfkemi ona kusmamak için tekrar sigaraya başladım, sigarayı kullandıktan 3-4 gün sonra da kaseti başa sardım tekrar madde kullanmaya başladım. 

Bildiğimiz kadarıyla babanızı çocuk yaştayken kaybetmişsiniz, anneniz ile yalnız yaşıyorsunuz. Anneniz neler yaşıyor, bağımlı olduğunuzda ne hissetti, neler söylüyor size?

Annemle aram çok iyidir, üzerine en çok titrediği evladı benim diyebilirim. 'Son beşik kıymetlidir' diye bir söz vardır. Ben evin en küçüğü olduğumdan dolayı annem bana daha çok düşkün.

Tabi madde bağımlısı olduğumdan dolayı annem sinirleniyor, üzülüyor, zaten hastalığı da var. Tansiyon hastası kendisi üzüldüğünde baya bi kasılabiliyor.

Fakat hastalalığı tuttuğu zaman kimseyi dinlemez. İçine kapanır, kimseyle konuşmaz. Ben gider sakinleştirir yemeğini yedirmeye çalışırım, kendisine gelmesi için elimden geleni yaparım. Aramızdaki sıkıntılar bir şekilde düzeliyor ama bir daha aynı duruma gelebiliyoruz.

Pekin nasıl ulaşıyorsunuz bu maddelere, bu durum çok mu kolay Ağrı'da, bu iş nasıl yürüyor ?

Hemen hemen 17 yaşında başladım madde kullanmaya, şimdi 35 yaşındayım. Tabi bu maddeleri 9-10 yaşından itibaren görüyorum, son zamanlarda baya yaygınlaştı neredeyse sigara gibi oldu.

Bizim mahallemizde kullanan insanlar vardı, bizden büyükler. Onlar kullandığında gördük ve özenti de oluştu. 'Mahallemizin ağabeyleridir, bizde büyüdüğümüzde kullanır mıyız?' gibi şeyler düşünür olduk. Büyüdükçe daha da özenmeye başladık, içlerine girmeye bulaşmaya başladık, arkadaşlarla birlikte ve arkadaş çevrem hep madde kullanıma doğru ilerledi. 

'Kullanmam, kullanmam' dedikçe iyice alıştım. Başta bally kullanmak suretiyle tabi 9-10 yıl bunu kullandım, sonra bally'i bıraktım. Alkol, uyuşturucu madde, metafetamin gibi.

Bir haftadır kullanmıyorum, şükür bıraktım. Bu noktada Yeşilay Ağrı Şubesinin çok katkısı oldu bana, Şube Başkanı Cihangir bey ön ayak oldu, yardımcı oldu sağ olsun.

Peki şu an ne aşamadasınız, neler yapacaksınız, etrafınızdaki insanlara tavsiyeniz nedir anlatırmısınız ?

Tabi memnuniyetle, çevreme göz gezdiriyorum da 10, 15, 20 yaşlarındaki gençlerimiz perişan. Hepsi madde müptelası,hem satıyor, hem içiyorlar.

Çevrelerine ciddi zarar veriyorlar. Bizde belki aynı yollardan geçtik ama ama şimdiki gençlik daha kötü durumda. Devlet el uzatmadığı sürece gençliğin durumu hiç iyi olmayacak.

Cezaevine gittiğiniz zaman hükümlülerin neredeyse yarısı madde bağımlısı, müptezel diye tabir ettiğimiz insanlar. Yakında bende oraya gidecekmişim gibi bir izlenim oluyor.

Peki Devletten beklentiniz nedir, sizler için ne tür tedbirer alınmalı nasıl bir yol izlenmelidir ? 

Metamfetamin diye bir madde var kullananlar şöyle bir şey yapıyorlar, parfüm şişesine öyle bir şekil veriyorlar ki görseniz makina yapımı sanarsınız.

Camı ısıtarak şekil veriyorlar, bize de öyle bir atölye açılsa, ona verilen emekle güzel işler çıkar. Devlet büyükleri elimizden tutsa güzel işler başaracağımızdan eminim. Devletin bize sırt döndüğü her an bizim uçuruma yuvarlandığımız andır. Eğer böyle giderse, Ağrı'da bayağı bi kaos olacak. Hal hareketlerimiz bayağı değişiyor.

Kristal dediğimiz madde adamı tam bitirir. Çünkü kullanıldığında öyle şeyler yapıyor ki insana karşınızdaki ile diyaloğunuz baya değişiyor, karşınızdakinin size karşı düşüncelerini anlamaya çalışıyorsunuz. Onu yanlış anlıyorsunuz. Zarar verebiliyorsunuz, onunla ilgili kötü düşünceleriniz oluyor, en yakınınızdakini bile uzaklaştırabiliyorsunuz. Dediğim gibi eğer bir önlem alınmazsa biz şuanda uçurumun köşesindeyiz.

Cihangir abinin yönlendirmesiyle psikiyatrilerle görüştüm baya katkıları oldu. Güzel bir hizmet aslında Yeşilay'ın yaptıkları, bu birimin bize katkı sunacağına canı gönülden inanıyorum.

Çünkü bu katkıyı ben gördüm,bana katkısı olmuş ise diğer arkadaşlarımıza da katkısının olacağına inanıyorum. 

Editör: Muhabir Ağrı